கலகம்
பெண்னே என்னை
கண்ணுக்குள் புகுந்து ஏன்
கலகம் செய்கிறாய்
என் இதயமென்னும்
நீரோடையில்
நித்தம் உன் குதியாட்டம்
கலங்கியது நீரோடை
மட்டுமல்ல
என் நெஞ்சமும் தான்
என் சிந்தனை எனும்
அமைதிப் பூங்காவில்
நித்தம் ஏன் சத்தம் செய்கிறாய்
சிதறியது என்
சிந்தனை மட்டுமல்ல
என் சித்தமும் தான்
உன் மென்மையான அந்த
சிரிப்பல்லவா என்னை
சிதிலமாக்கியது
உன் கண்ணுக்குள்
என்ன ஆயுதம்
சத்தமின்றி அதைக்கொண்டு
நீ யுத்தம் புரிகிறாய்
அணுகுண்டை விட
பலமான ஆயுதம்
அதனால் எனக்குள்
பலத்த சேதம்
பெண்ணே போதும்
என்னை விட்டு விடு
பாவம் நான்
நிராயுதபாணி.
வெள்ளி, அக்டோபர் 17, 2008
இதற்கு குழுசேர்:
கருத்துரைகளை இடு (Atom)
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக